ارزیابی باکتری های تجزیه کننده نفت و توانایی آن ها در رفع آلودگی های زیست محیطی وابسته

مقدمه: تجزیه زیستی نفت کوره سنگین(مازوت) به وسیله میکروارگانیسم های مستعد بومی یکی از زمینه های جدید از فناوری زیستی در صنایع نفت است. سازگاری با محیط و کم هزینه بودن این روش روز به روز آن را گسترش داده است. جداسازی و شناسایی باکتری های نفت خوار می تواند برای تجزیه کردن نفت کوره سنگین نیز موثر باشد. مواد و روش ها: نمونه برداری از منابع خاکی و آبی آلوده به ترکیبات نفتی انجام شد. نمونه ها بر روی محیط های کشت اختصاصی رشد داده شد تا میکروارگانیسم های مستعد جداسازی شوند. پس از جداسازی، توانایی تجزیه کنندگی آن ها برروی مازوت بررسی شد. بهترین میکروارگانیسم انتخاب و شناسایی شد. سپس تجزیه مازوت، در بسترهایی با مازوت تثبیت شده و شناور، توسط آن سویه بررسی گردید. یافته های پژوهش: سویه جدید enterobacter cloacae((bbrc10061 برای تجزیه زیستی مازوت از خاک های آلوده به ترکیبات نفتی شهر مشهد جداسازی و شناسایی شد. در شرایط هوازی 13 درصد از مازوت (1 درصد حجمی) موجود در محیط معدنی، در مدت 10 روز، توسط bbrc10061 تجزیه گردید. بررسی تثبیت و شناور سازی مازوت و به کارگیری مخلوط میکروبی نشان داد که شناور سازی مازوت و جلوگیری از چسبیدن آن به محیط زیست واکنشگاه سبب افزایش بازده فرایند می شود، و مخلوط میکروبی نیز قادر به افزایش تجزیه مازوت به صورت محسوس نیست. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل در این مطالعه نشان داده است که سویه bbrc10061 می تواند به عنوان تجزیه کننده مناسب هیدروکربن های سنگین و ترکیبات نفتی مورد استفاده قرار گیرد.